قبل از شروع بگم که سلام! یکی از دوستان مستقر در استانبول لطف کردن و توضیحاتی درباره پست قبل دادن که حالا اگه یک در هزار شما هم علاقمند به دونستنش بودین ایناهاش:
۱- اون خوراکیه که تو مایه‌های زولبیا بامیه اینا بود احتمالا اسمش izmir lokumuئه. چون عکس خوبی ازش نداشتم حدس زد در این باره.
خب همون‌طوری که از اینستاگرم هوله‌زون (+) مشخص بود، یه سفر یه هفته‌ای به استانبول داشتم که حین سفر هرچی خوراکی می‌دیدم (مخصوصا چیزایی که این‌جا به چشمم نخورده بودم) رو یه عکس و یه شرح
باراکا، اسمی که بیشتر از اینکه منو یاد شکلات بندازه، یاد Mortal Kombat میندازه و کاراکتر دوست‌داشتنی «باراکا». کاراکتری که از MK II به این بازی اضافه شد و با اون چهره‌ی پرمهر و دندون‌های جذاب و دست‌های توانمند و تیغ‌های برنده‌ش، دلگرمی خاصی به آدم می‌بخشید. کاراکتری
و باز هم شکلات، این موجود دوست داشتنی.
با توضیح اینکه میلکا همیشه برای بنده خیلی معمولی بوده و زیاد دوستش نداشتم؛ و استعانت از مقام عظمای سوپرمارکت، بنده این شکلات رو خریدم ( حالا شکلات، کاکایو! ، CandyBar، ویفر، هرچی ) تا به عنوان یه جریان انحرافی در کنار باقی هله‌هوله‌ها
با تابش پرتوهای درخشان نور خورشید از میان پرده‌های رقصان در دست باد، قلم در دست می‌گیرم و می‌نویسم! ساعت چهار و هشت دقیقه بامداد روز جمعه‌س. سالاد الویه‌ی مونده‌ی دیشب تو یخچاله و صدای زیاد فن کیس نمی‌ذاره صدایی از جای دیگه‌ای بیاد. گوشم می‌خارید ولی الان