خب همون‌طوری که از اینستاگرم هوله‌زون (+) مشخص بود، یه سفر یه هفته‌ای به استانبول داشتم که حین سفر هرچی خوراکی می‌دیدم (مخصوصا چیزایی که این‌جا به چشمم نخورده بودم) رو یه عکس و یه شرح مختصر ازش می‌ذاشتم. حالا این‌جا و توی این پست همه‌شون رو می‌ذارم و البته یه چیزهایی هم بهشون اضافه می‌کنم. این شما و این هم گوشه‌هایی از استانبول‌نوردی ما:
مورد اول قهوه ترکه. ممکنه شما هم خیلی قهوه‌باز نباشین ولی خب به هرحال تو ترکیه‌این و به نظرم جز چیزای خیلی واجب برای امتحان کردنه. بسته به جا و شرایط و … قیمتش از یک لیر به بالا متغیره. حالا قهوه‌خور هم نبودین می‌تونین چای رو امتحان کنین که همیشه تو استکان‌های کمرباریک میارن.
درباره قهوه ترک: +
کِستانه یا شاه‌بلوط هم طی قدم زدن تو استانبول، مخصوصا جاهای توریست‌خیزش(!) زیاد می‌بینین. یه مشت چرخ قرمز که توشون شاه بلوط بو می‌دن و بسته به گشادی پاچه‌تون به قیمت‌های مختلف می‌فروشن بهتون. از ۱۰ لیر برای ۱۵۰ گرم ما دیدیم تا ۱۰ لیر برای ۳۰۰ گرم! کسی رو ندیدم تاحالا که عاشق شاه‌بلوط باشه ولی چیز باحالیه. مخصوصا داغشو که تو پاکت کاغذی از فروشنده تحویل می‌گیرین و تو سرما می‌خورین، کلی می‌چسبه بهتون. موقع خوردنش یه چیزی بین خمیر و پودر رو با یه طعم عجیب حس می‌کنین. راستی شاه‌بلوط همین‌جا هم پیدا می‌شه. هم چینیش! هم ترکیش و هم حتی ایرانیش. اگه با حشرات مشکل دارین حواستون باشه زیاد توش کرم نباشه فقط. چون مثل گیلاس، ماوی و پناهگاه خوبی برای زندگی این حشره‌های دوست‌داشتنی و خوشمزه‌س.
یه چیز دیگه که موقع گشت تو استانبول زیاد بهش می‌خورین «سیمیت»ئه. نون گردی که روش کنجد پاشیده شده یه عالمه و تو چرخ‌دستی‌های قرمز به فروش می‌رسه. هرجا شاه بلوط دیدین احتمال خیلی زیاد سیمیت هم می‌بینین. مزه خاصی نداره واقعا و نونه صرفا. شاید اگه رو قایق بخرین و به مرغ‌های دریایی بدین بیشتر بهتون حال بده تا این‌که بخورینش. معمولا یه لیره و متاسفانه عکسی ازش نگرفتم. این عکس رو هم از ویکی‌پدیا برداشتم.
توضیحات بیشتر درباره Simit: +
13 پاسخ به “استانبول‌نوردی – قسمت یکم”
ما به مارکوپولوی بیمس افتخار میکنیم!:اشک شوق
منتظر انتشار کتاب سفرنامه شکم چرانی هستیم!:کریزی
ما به داشتن شما افتخار میکنیم استاد :گریه حضار:
کتاب؟ پست طولانی رو نمی‌خونین بعد از کتاب حرف می‌زنین؟ :))
معمولا بین simit شکلات مایع مثل نوتلا می مالن
اوهوم. با پنیر خامه‌ای هم خوبه.
ولی معمولا توریستا تو خیابون می‌خرن بدون دسترسی به چیزی
در محله سلطان احمد دستفروش ها با شکلات می فروشن اونهارو
آها. ایول
شاه بلوط خر است
شاه‌بلوط که خوب بود که. نبود؟
سلام
می شه بطور اجمالی بگید آدمایی که سه روز بیشتر قرار نیس تو آنکارا باشن و اولین بارشون هم هس که می رن اونجا چی بخرن برگردن؟
یه آدم تک و تنهان البته با یک عالم آدم چشم به سوغاتی
🙂
سلام
من خیلی کوتاه آنکارا بودم و توش نگشتم زیاد ولی اصولا چیزی که تو ترکیه قیمت مناسب با کیفیت خوبش پیدا می‌شه لباسه و کمی هم شکلات و این‌جور چیزا. شکلاتای nestle و Ülker و … که این‌جا نسبتا گرونه رو اونجا می‌شه با قیمت مناسب‌تر پیدا کرد.
تو سینما چیزی نخوردی که راجع بهش بنویسی؟ 🙂
هاها. نه بابا. خواب بودم نصف فیلمو :))
خوب بود خوشم اومد.