سلام

عکس بالا رو دیدین؟ خوب بود؟ این بار سعی کردیم مثل دول (دُوَل دیگه بابا، تاحالا اخبار ندیدین؟ روزنامه نخوندین؟) استکبارگر و معاند و ترویج‌گر فرهنگ منحط غربی و مصرف‌گرایانه، از عکس زنان استفاده ابزاری کنیم که هیت هوله‌زون زیاد شه و مطلبمون دست به دست بچرخه. کی هست این خانمه حالا؟ یه داف قَدَر دو متر و یازده سانتی اوکراینی که اومده تهران برنز کنه.  چرا صورت نداره؟ می‌خواستیم تو کف بذاریم همه رو. چرا دستاش به این حالته و فقط ۸ تا از انگشتاش معلومه؟ تابلوئه دیگه بابا، دو تا ستون معروف ماسونی، هشت هم که عدد تابلوی فراماسون‌هاست. تازه تیکه‌های شکلات رو این بیسکوییت/کوکی/کلوچه‌ها رو هم حال نداشتم بشمرم، حتما چیز خیلی مهمی از توش درمیومد (بله می‌دونم زیاد گیر دادم به این داستانا ولی خفه کردن ما رو با این کشف مکرر نشانه‌ها در همه‌چیز). بگذریم. بریم سراغ  Tam Tam Chocolate Cookie

بذارین همین اول یه چیزی رو مشخص کنیم. من از کودکی یادمه که Cookie می‌شد «کلوچه» و خب از کودکی هم کلمه «کلوچه» برای من فقط یادآور این خرخفه‌کن‌های لاهیجان (نوشین، نادی، نادری، تی‌شین،…) و نهایتا اون کلوچه خفن‌های فومن بود (و البته ۹۸ تا بچه، هی می‌خورن آلوچه، ۹۸ تا بچه هی می‌خورن آلوچه. ۹۸ تا بچه، کنار کوچه، می‌پزن کلوچه، کلوچه‌ی آلوچه – گلنار + ۱:۵۰) و دیده بودم که خب هردوشون هم از لحاظ خشک نبودن  و حتی نرم بودن شبیه هم بودن. با گذشت زمان و وارد شدن خوراکی‌های مختلف به زندگی چشمم به جمال چیزهای دیگه روشن شد. به نظر می‌رسه که دیگه نمی‌شه صرفا به اونا گفت کلوچه؛ یا حداقل باید یه اسم برای چیزای جدید هم داشت. چیزایی که تو دنیا با معادل «کلوچه» نام‌گذاری می‌شن ولی شباهتی به چیزی که تاحالا به اسم «کلوچه» صدا می‌شد ندارن. مثلا Chocolate Chip Cookie + بیشتر برای ما بیسکوییته تا کلوچه. چیزی هم که امروز راجع بهش می‌خوام بنویسم همینه. با این‌که بدم میاد بی‌دلیل از کلمه انگلیسی استفاده کنم وقتی معادل داره، ولی چون احساس می‌کنم معادلش یادآور چیز دیگه‌ایه و نمی‌شه تو یه دسته قرارشون داد، به سختی از همون لفظ «کوکی» برای خطاب کردنشون استفاده می‌کنم. راستی راجع به کلوچه و تاریخچه و ایناش هم می‌تونین ویکی‌پدیای فارسی رو چک کنین. طبق معمول ما ایرانی‌ها اولین انسان‌هایی بودیم که یه کاری کردیم و تو این مورد خاص، کلوچه پختیم. خود کلمه «کلوچه» هم ریشه روسی داره +

این کوکی،  بسته‌بندی نسبتا خوب و خوش رنگ و لعاب و گول‌زنکی داره. و از اون‌جایی که از ۶ وجهش فقط یه وجهش نوشته فارسی داره (اونم زیرش) من اولش فکر کردم خارجیه اصلا. بعد دیدم بعیده یه قوطی بیسکویت خارجی رو بشه ۳ تومن خرید. گرچه برای بیسکویت ایرانی هم کمی گرونه. وقتی درش باز می‌شه یه زرورق توشه که با باز کردن اون، یه بوی خوب و شدید از شکلات و بیسکویت تو فضا می‌پیچه. توی اون زرورق هم یه ظرف پلاستیک‌طوره که ۳ بخشیه و هر بخشش ۴ تا کوکی داره. وقتی شروع به خوردنش می‌کنین یکمی حس تازگی و یکمی حس ترد بودن ازش می‌گیرین. حین جویدنش گاهی تیکه‌های شکلات رو هم مزه مزه می‌کنین که طعمش رو خوشمزه‌تر می‌کنه. فکر کنین یه بیسکوییت با یه ته‌مزه‌ی کره‌ای دارین می‌خورین یهو یه تیکه شکلات هم طعمش اضافه می‌شه؛ انتظار دارین چیز بدی ازش دربیاد؟  طعم همه‌چیزش به اندازه‌س؛ نه خیلی شیرینه، نه طعم شکلاتش زیاده، نه خیلی سفته، نه خیلی ترد، … . نمی‌گم طعمش خیلی متفاوت و  فوق‌العاده‌ست ولی شدیدا راضی‌کننده و حتی خوبه. احتمالا اونقدر خوب هست که بعد از خرید یه بسته‌ش، بهش به عنوان یه همراه همیشگی چای یا قهوه یا هر نوشیدنی دیگه‌ای که روزا نوش جان می‌کنین فکر کنین. ممکنه یه ذره به دندوناتون بچسبه البته.

و اما شرکت تولیدکننده . طبق نوشته‌های زیر بسته‌بندی این محصول، این کوکی کار شرکت بیسکویت گرجیه که به سفارش شرکت آماده لذیذ تحت لیسانس TAMTAM اروپا ساخته می‌شه. پیچیده شد؟ از اول شروع می‌کنیم. شرکت گرجی داره این محصول رو تولید می‌کنه که خب تو سایتش خبری ازش نیست (احتمالا به دلیل اینکه به سفارش یه جای دیگه می‌زنه) ولی دیدن سایتش جالبه + مخصوصا اون نوار ابزار بالاش که به نظر میاد باید افقی می‌بوده ولی عمودیه. بگذریم از این‌که نمی‌دونم چرا باید بخشی به اسم «صورت مالی» داشته باشه و اصلا چی هست؟ دیدن این سایت دو تا خوبی داشت. یکی این بود که فهمیدم گرجی هنوز وجود داره و دویوم هم این‌که فهمیدم چه چیزای هیجان‌انگیزی (حداقل از رو عکسشون) داره می‌زنه. کوکی‌هاشو ببینین + خب از این‌جا که راه به جایی نبردیم، می‌ریم سراغ «آماده لذیذ» و وبسایتش + ؛ که اونم هیچ محتوایی نداره و صرفا نوشته «سایت در دست ساخت می باشد.به زودی بر می گردیم. با ما در تماس باشید» و ایمیلشون رو گذاشته. اونم با یه طراحی (طراحی؟ خداییش طراحی کجا بود؟) مسخره. می‌مونه TAMTAM اروپا! که خب هرچی سرچ کردم به جایی نرسیدم. نزدیک‌ترین چیزها بهش اینا بود که یه روستا تو کرمانشاه بود + ولی کوکی نبود! با سرچ کردن TAMTAM Cookies هم، گوگل خیلی اصرار می‌کنه که منظورم Tim Tam استرالیاییه که اونم تو کار بیسکویت و ایناس +. البته یه گزینه دیگه هم هست،  TAM TAMSئه؛ ولی اولا که فقط Cracker داره و Cookie نداره به نظر و ثانیا به نظر میاد مربوط به سینسیناتی امریکاست. اینم سایتش + . حالا نمی‌دونم این TAMTAM اروپا که پشت بسته‌بندی ازش اسم برده شده چیه و دقیقا کجای اروپا واقع شده. این که با وجود Tim Tam استرالیایی و Tam Tams امریکایی، یه شرکت TAM TAM اروپایی (همچین نوشته اروپایی که انگار اروپا یه کشوره!) هم وجود داشته باشه جالبه. اسم قحطه دیگه، باید از همین حروف برای اسم‌گذاری کارخونه بیسکویت استفاده کرد 😐 . حالا سوال اینه که پس کو این شرکت TAM TAM اروپایی؟ نمی‌دونم واقعا. ولی حدس می‌زنم شاید جریان‌هایی مثل Ave و اینا که واسه خودشون رفته بودن انگلیس شرکت ثبت کرده بودن و اینور هی تحت لیسانسش محصول می‌دادن بیرون شاید این‌جا هم وجود داشته باشه (یکم هم شما بگردین دیگه. هی نباید من بهتون لینک بدم که. سرچ کنین «پیتر اند جورج»)؛ گرچه بعید می‌دونم برای چهارتا دونه بیسکویت همچین حرکتی زده بشه.

 دسته‌بندی: کوکی، بیسکویت

طعم حدودی: بیسکویت کره‌ای، شکلات

قیمت: ۳۰۰۰ تومان برای بسته ۱۲ عددی (۱۲۰ گرمی)

ترکیبات: آرد گندم ۲۵٪ تکه‌های شکلات، روغن گیاهی، شکر، تخم مرغ، شیر خشک، شربت اینورت، نمک، بی‌کربنات امونیوم (E۵۰۳)، بی‌کربنات سدیم (E۵۰۰)، سدیم اسید پیروفسفات(E۴۵۰)، اسانس مجاز خوراکی، لسیتین سویا (E۳۲۲)

ارزش غذایی در هر ۱۰ گرم:

حالا که عکس زیاد گذاشتم، اینم برای قشنگی:

+++++

من داشتم دنبال ارتباط صهیونیسم بین‌الملل و شهر موش ها می‌گشتم، چون یادمه یه متن در این باره خونده بودم از عزیزان نمادباز، که به یه لینک جالب رسیدم: خبرگزاری موشنا +

اسمش که کلی هیجان‌انگیز بود، یکم خوندم تا فهمیدم داستان چیه (با فرض براین‌که شما هم خبر ندارین): قسمت دوم فیلم شهر موش‌ها داره بعد از سال‌ها ساخته می‌شه. یه تیم خفن دورهم جمع شدن. یه دکور عالی دارن می‌سازن و کلی کار هیجان‌انگیز دارن می‌کنن برای ساخته شدن این فیلم. این خبرگزاری‌ هم برای اخبار مرتبط با این فیلم ساخته شده. روز معرفی این خبرگزاری و همین‌طور توضیحات مرتبط با فیلم هم کلی اتفاق هیجان‌انگیز افتاده که توضیحشو می‌تونین بخونین: + همه‌چیز توی این سایت خیلی خیلی گوگولی و خوبه :D، حوصله‌تون سر نمی‌ره. حتی دیدن کامنت‌ها و جوابشون هم خیلی خوبه. یه عالمه توضیحات و خاطرات و … داره که توصیه می‌کنم ببینین. ببینین من چقدر خوشم اومده بود که رفتم «موشوند» هم شدم (عضو خبرنامه شدم و برام ایمیل اومد «هوله‌زون جان، سلام! یک خبر خوب، از هم اکنون شما یک موشوند خوشبخت هستید منتظر خبرهای خوب بعدی باشید». کجا اینقدر گوگولی باهاتون برخورد می‌کنن؟ کجا عضو خبرنامه می‌شین بهتون می‌گن فلانی جان؟ هان؟ :D).