یادمه از ابتدای خلقت (ابتدای خلقت من، نه ابتدای خلقت جهان هستی. منو با سوژه‌ی دائمی گودربازیا و مینیمال‌نویسیاتون اشتباه نگیرید)، همیشه هله‌هوله خوردن ما مذموم شمرده می‌شد، به دلایلی از جمله این‌که معلوم نیست توش چیه، مضره، پر از رنگه، … و سریعاً هم ارجاع داده می‌شدیم به هله‌هوله‌های سالم و مغذی نسل‌های گذشته مثل نخودچی خرخفه‌کن و کشمش شیرین بدمزه! که اینجوری که معلومه حدود ۵۰-۶۰ سال پیش تو جیب همه بجای دستمال‌کاغذی و موبایل و کلید و آدامس، این چیزا بوده. راه حل واسه این قضیه بالاخره پیدا شد، گرچه کمی دیر، ولی خوب همین‌که اومد، جای شکرش باقیه. مغز انواع تخمه‌ها و پسته و بادوم و …. که الان مدل به مدل و رنگ به رنگ تو بازاره جایگزین خوبیه واسه بعضی از این هله‌هوله‌های مضر ( یا حداقل نامفید ). البته مغز تخمه‌ها و بادوم زمینی و بادوم معمولاً همیشه نمی‌چسبه، مغز بادوم هندی نسبت به قیمتش حجم کمتری داره معمولاً ، … . به این دلایل مغز پسته به گزینه‌های دیگه تو بعضی شرایط ارجحیت داره. از ویژگی‌هاش می‌شه به این اشاره کرد که جانشین مناسبی برای سیگاره! و حتی به نظر می‌رسه که این جانشینی اینقدر مفیده که کار به جاهای بهتری هم می‌کشه علاوه بر ترک سیگار ( ویدیوی مرتبط + ).  اگه مثل منین و سیگار نمی‌کشین، می‌تونین به عنوان خوراکی خوشمزه‌ای کنار خوراکی‌های دیگه نوش جانش کنین! و اگه بازم مثل منین و اهل خوردن خوراکی‌های دیگه نیستین، می‌تونین به عنوان یه خشکبار خوشمزه‌ی شور، خالی خالی استعمالش(!) کنین و حال کنین!

و اما پسته‌ی شور مزمز، شوره! ولی نه زیاد، بلکه شوریش به اندازه‌س. مزه‌ی پسته می‌ده ( طبعاً ) و پسته‌ی ناراحت توش ندیدم من :D. یه بسته‌ش هم مقدارش واسه یه نفر خوبه (حتی یکم زیاده ). وبسایتی هم که رو بسته‌بندیش چاپ شده هم باز نمی‌شه،‌ چه با امدادات غیبی و چه بدون اونا. که البته تیم تفحص ما موفق شد در آخرین لحظات این وبسایت رو پیدا کنه. خلاصه این‌که مزمز ما رو اسکل نکرده بود که کرد:D

یه پدیده‌ای به اسم پسته سیر هم وجود داره که من نخوردم هنوز و ندیدم هم جایی بجز یه وبسایتی. اگه چیز مالی بود در جریان قرار می‌دم.

دسته‌بندی: تنقلات، خشکبار، پسته

قیمت: ۱۵۰۰ تومان برای بسته ۶۵ گرمی

ترکیبات: آب، شکر، کنستانتره میوه طبیعی، استابیلایزر (E۴۰۷،E۴۱۲،E۴۶۶)، شربت گلوکز،…، نه خداییش؟ انتظار دارین چی توش باشه؟ خوب پسته، نمک 😐

جدول ارزش غذایی در ۱۰۰ گرم:

پروتئین	۲۰/۸ گرم
چربی	۵۱/۶ گرم
کربوهیدرات	۱۶/۴ گرم

++++

نظرتونو به یه سری کلمات و عبارات جدیدالتاسیس، که طی بلاگ گردی و وبگردی در بخش فارسی‌زبان محیط بی‌کران وب بهشون برخوردم، جلب می‌کنم:

خاب، لحضه، حذب، واسط ( واسه‌ی تو!)، زنده‌گی، کتابه زندگی، کتاب‌ـه زندگی، …

کلی کلمه‌های از این دست زیاده و روز به روزم داره اضافه‌تر می‌شه. خوب باباجون، چرا کلمه از خودتون می‌سازین؟ نه خداییش؟

“زنده‌گی” آخه؟ تو کدوم مرجع معتبری نوشته “زنده‌گی” که شما دومیشین؟

“واسط” به‌جای واست؟ “کتاب تو” مگه به صورت کوتاه و محاوره‌ای نمی‌شه “کتابت”؟ مگه صفت ملکی ( حالا هرچی که اسمش هست ) مخاطب مفرد “ت” نیست؟ “ط” آخه؟

“خاب”؟ مال دوم ابتداییه این! می‌خواین بگین اون “و” زیادیه. باشه زیادیه ولی مگه به همین راحتی می‌شه کلمه ساخت آخه؟ اگه اینجوری باشه که الفبای رسمی این مملکت تا چند سال دیگه فینگلیش می‌شه!خوبیشم اینه هرکی واسه خودش یه دلیلی داره و خودشو مرجع برحقی می‌دونه که باید املای تمام لغاتو عوض کنه به دلخواه خودش!

از همون اول ابتدایی هم بین مضاف و مضاف‌الیه، هیچ حرف اضافه‌ای نبود. من اگه بدونم این ـه بین “کتاب” و”زندگی” از کجا پیداش شده، خیلی خوشحال می‌شم.

الحمدالله انقدر اکثر متنای نوشته شده‌ی محیطای فارسی، به این مواردش دقت شده که اگه آدم سر یه چیزی شک داشته باشه با گوگل کردن حتماً جواب غلطو پیدا می‌کنه. آقا جون، گوگل معیار درستی واسه املای لغات فارسی نیست! گوگل می‌گرده جاهایی که اون کلمه رو نوشته‌ن میاره، با شمردنشون فقط می‌شه نتیجه گرفت چند نفر اهمیت داره واسشون درست نویسی! و چند نفر دارن غلط می‌نویسن

جون اطفال و نوزادان خانوار و ایل و طایفه‌تون، قبل از نوشتن متن، توسط یه جای درست حسابی، از صحت و سقم املای کلمه‌هایی که نوشتین، مطمئن شین! زشته به خدا