کارمندان محترم و فعالان عزیز در عرصه‌ی تهیه‌ی نان و زحمت‌کشی در جهت به دست‌آوردن یک لقمه نان حلال، به این نکته دقیقاً واقفند که یک چایی/ کافی‌میکس/ قهوه/ آب جوش/ آب شیر/ … و یا چیزی مشابه اون در بینابین کار، نه تنها تجملات و یا مستحبه؛ که امری واجب و ضروری و ریسمان نجاتی، خصوصاً در روزای بیکاری و ساعات مونده به زمان ناهاره. و نبودنش عوارضی به وجود میاره که کوچیکترینشون پاچه‌گیری و فحش بیش از حد به رئیس و کارمندای بخش حسابداری و آبدارچی محل کاره. ولی این تازه یه بخش قضیه‌س. یه بخش دیگه‌ش، چیزیه که اون مایع نوشیدنی باید بده پایین. یه چیزی تو مایه‌های ویفر، بیسکوییت، کیک، … که یکم سیر کنه آدمو و به آدم امید به زندگی ببخشه و انگیزه‌ای واسه تحمل زمان باقی‌مونده به ناهار بده.

پیکاپ شکلاتی یکی از همین همراهاس که من به تازگی کشفش کردم. مدت‌ها بود که می‌دیدمش تو سوپرمارکتا و نمی‌دونم چرا امتحانش نمی‌کردم. تا این‌که یه روز دل رو به دریا زدم و یه چندتایی خریدم امتحان کردم. اون سوپرمارکت و یه سوپرمارکت دیگه، فقط دو طعم نارگیلی و شکلاتیشو داشتن و من نمی‌دونم طعم دیگه‌ای هم موجوده از این پدیده یا نه. شکلاتیشو بیشتر از نارگیلیش دوس داشتم، شاید چون مزه‌ش منو یاد نوتلا میندازه، و نمی‌دونم چرا! با بازکردن بسته‌بندیش، بویی تو فضا می‌پیچه که احتمالاً با استشمامش احساس خطر می کنین و نگران می‌شین که نکنه اینم از همین بیسکوییت‌های درپیته که شیرینیش اذیتتون کنه. منم با همین قضاوت گاز اولو زدم و انتظار داشتم سوراخ مخصوص تست شیرینی که روی یکی از دندونام تعبیه شده، بخاطر شیرینیش اذیتم کنه، ولی نکرد. گرچه با بوش هنوز کنار نیومدم ولی این‌که یه عالمه شکلات توشه، اونم با طعم فندق، خیلی خوبه.

Pick Up کار شرکت Bahlsen آلمانه، بسته‌ش ۵تاییه ولی هر یه دونه‌ش هم به صورت فرادی بسته‌بندی خودشو داره و می‌شه به جماعت نخریدش. البته من با توجه به قیمت ۷۵۰ تومنیش و سایزش و مزه‌ش و بوش، همچنان لواکر رو به این ترجیح می‌دم ولی خوب اینم واسه خودش چیز خوبیه.

دسته‌بندی: بیسکوییت، سیرکن

قیمت: ۷۵۰ تومان

طعم‌ها: نارگیلی، شکلاتی (شیر شکلات ۴۸٪ای)

ترکیبات: شکر، آرد گندم، کره کاکائو، کاکائو، چربی گیاهی، شیرخشک، شربت گلوکز، شیرخشک بدون چربی، چربی خالص کره، فندق، کره، و محتویاتی از این دست!

عجیب این‌که جدول ارزش غذایی این محصول رو پیدا نکردم و کم‌کم دارم شک می‌کنم که تو حوالی یافت آباد داره تولید می‌شه بجای هانوفر آلمان! از بس که اطلاعات ازش می‌شه پیدا کرد تو اینترنت.

++++

اصولاً خواننده‌های اینجا به دو دسته تقسیم می‌شن، دسته‌ی اول کسایین که منو می‌شناسن و دسته‌ی دوم که منو نمی‌شناسن. کسایی که منو می‌شناسن ارتباط منو با پارکور می‌دونن.

پارکور چیه؟ یه ورزشه! این‌که تعریف دقیقش چیه رو می‌تونین توی ویکی، وبسایت پارکور ایران، و هزاران جای دیگه بخونین. چیزی که الان می‌خوام راجع بهش حرف بزنم وبسایت پارکور ایرانه، که طراحی فوق‌العاده‌ای داره و بعد از گذشت چند سال از تاسیسش، هنوزم جذاب و زیباست.تا حدی که همین یکی دو هفته‌ی پیش هم توی برنامه‌ی وب‌نورد کلیک بی‌بی‌سی فارسی معرفی شد. این وبسایت توسط گروه رها ساخته شده . گروهی که بنیان گذار این رشته تو ایرانه و از روز اول (سال ۲۰۰۱) تلاشش در جهت گسترش صحیح این رشته و فری‌رانینگ تو ایران بوده. و از اونجایی که به هیچ‌جا وابسته نبوده به اندازه‌ی کافی از این و اون ضربه خورده!
از گرفته شدن باشگاهشون توسط یه عده‌ فدراسیونی گرفته تا بالا کشیده شدن مصاحبه‌شون با شبکه‌ی خبر به دست همون فدراسیونی‌ها و به اسم یکی دیگه تموم شدن همایش پارکوری که راه انداختن به اسم کس دیگه و حتی بالاکشیده شدن عبارت فارسی‌ای که برای پارکور انتخاب کردن ( شهرنوردی) توسط همون عده‌ ( تو مصاحبه‌شون با چلچراغ – چلچراغی که فراموش کرده بود سال‌ها پیش که این انسان‌ها اصلاً وجود نداشتن، با رها مصاحبه کرده بود و بد نبود یه یادی ازشون می‌کرد ) که با پررویی تمام خودشون رو بنیان‌گذار این رشته تو ایران جا زدن و خیلی از کارای رها رو به اسم خودشون بالا کشیدن. کسایی که از روز اول کل‌کل رو تو این رشته وارد کردن و اولین حرفشون این بود که این ورزش خیابونیه و باید تو خیابون تمرین شه و رها رو بخاطر تمرین توی باشگاه، بچه سوسول خطاب می‌کردن و بعد از مدتی وقتی دیدن مجروح زیاد دادن و تمرین تو باشگاه خیلی بهتر و کم خطرتر و عقلانی‌تره، حرفای رها رو تکرار کردن! و جالب اینکه الان ازشون به عنوان کسایی یاد می‌شه که اصلاً کل‌کلی نداشتن و همیشه خیلی بیحاشیه بودن و فلسفه‌ی پارکور رو همیشه مد نظرشون قرار دادن. وقتی رها رو با این گروه انگلیسی که تقریباً‌ همزمان با رها شروع به فعالیت کرده و کارایی رو کرده که رها تو ایران کرده، می‌بینم و بعد از گذشت این سالها، نتیجه‌ی کاراشونو مقایسه می‌کنم به جبر جغرافیایی معتقد می‌شم(این موضوع قبلاً‌ جای دیگه‌ای نوشته شده)

متاسفانه این چیزا و کارای دیگه‌ای که این عده انجام دادن از ذهن من یکی پاک نمی‌شه؛ رها انقدر پشتکار داشته که هیچ‌وقت ول نکرده قضیه رو و خوب پیش رفته تا جایی که الان ۴-۵ تا باشگاه پارکور و فری‌رانینگ با تجهیزات خیلی خوب در تهران و شهرستان داره و بقیه حالاحالاها باید دنبالش بدون!