بستنی داغ کاله

داستان از اینجا شروع شد که حدود یک ماه پیش، پیج فیس‌بوک بستنی کاله، به سبک شایعه‌پردازی‌ها یا آماده‌سازی‌های قبل از ارائه یه محصول جدید از شرکت‌های بزرگ (مثلا اپل) یه عکس مبهم از یه سری محصول جدیدش تو پیجش گذاشت که خوب با توجه به اینکه محصولات کاله، آیفون نیستن که تو کیف یکی از مدیراشون باشه و تو یه گوشه‌ای از یه شهر جاش بذارن، مجبور شدن از طریق ادمین پیجشون یه سری داستان‌سازی کنن (حالا شاید هم واقعی بود، نمی‌دونم). پرداختن به همچین ایده‌ای رو حداقل من یکی که توی شرکت‌های ایرانی ندیده بودم و به نظر من کار خیلی تک و بامزه‌ای بود به نسبت امکانات و شرایط موجود. می‌تونین عکس و داستان مربوطه رو اینجا ببینین: +

ولی قضیه بعدش نسبتا ول شد تا اینکه حدود دوهفته پیش یه کاور جدید گذاشتن تو پیجشون با این مضمون که «بعضیا داغشو دوس دارن…» و یه تصویر نسبتا مات از مریلین مونرو که یادآور فیلم “Some Like It Hot” یا «بعضیا داغشو دوس دارن» بود(imdb) +  که به نظر می‌رسید هدفش توجه اذهان عمومی به یه مجموعه‌ی جدید که یه ربطی به داغی داره باشه. البته انگار یکم دیر اقدام کرده بودن چون به محض اینکه این کاور رو گذاشتن یه عده اومدن نظرشونو راجع به بستنی داغ‌هایی که خوردن رو تایم‌لاین این پیج نوشتن (یعنی عملا بعد از پخش بستنی این کاور گذاشته شده بود). تو قدم آخر هم یه کاور دیگه گذاشتن که گوشه‌ش یه چیزی شبیه فلفل معلوم بود و همچین متنی داشت: «بعضیا داغشو دوس دارن…! کیا…؟» که اونم یه سری سوال جواب زیرش شد ولی خیلی سوال‌برانگیز نبود. به طور کلی نمی‌دونم چجوری می‌تونستن داستانو پی بگیرن + این کاور هنوز کاور پیج بستنی داغه. به عنوان مرحله‌ی بعدی از کار هم یه «دیوارنوشته»(!) زدن در این راستا که: بستنی داغ پخش شده. کیا خوردن؟ نظرشونو بگن . به طور کلی سعیشونو کرده بودن و نمی‌دونم محدودیت‌های خاصی داشتن یا نه. به عنوان اولین شرکتی که از این کارا می‌کنن، کارشون باحال بود ولی تو پیاده‌سازی شاید بهتر می‌تونستن عمل کنن (شایدم نمی‌تونستن).

اصلا بستنی داغ چیه؟ معمولا اولین سوالی که ذهن شنونده‌ی این عبارت رو درگیر می‌کنه اینه که: این بستنی سرده؟ جواب اینه که بعله، بستنی‌ای مثل بستنی‌های معموله، ولی ماهیتش گرمه. تو سه تا طعم تولید قراره بشه که فعلا دوتاش بیرون اومده (عسل و دارچین، چیلی و آلبالو، زنجبیل) که این بستنی‌ها به صورت بسته‌بندی دوتایی و به قیمت ۱۵۰۰ تومن به فروش می‌ره. ما وقتی خبر تولید این بستنی رو شنیدیم کلی دنبالش گشتیم و متاسفانه به راحتی پیدا نمی‌شد (البته ما دو سه روز بعد دنبالش گشتیم که خوب فک کنم زیادی زود بود برای پیدا کردنش). برخورد فروشنده‌ها هم جالب بود. خیلیا که خبر نداشتن همچین چیزی هست، بعضیا هم فکر می‌کردن بستنی زمستونی منظورمونه، بعضیا هم که یه چیزایی شنیده بودن می‌گفتن همون بستنی فلفلی کاله‌س و خیلی فروش نداشته اون، و اینا به این زودیا نمیارنش. ما با خود شرکت هم تماس گرفتیم و ازشون خواستیم بهمون این بستنی رو برسونن تا بنویسیم، کلی استقبال کردن و گفتن یکم زود تموم شده چیزی که تولید کردن و سری جدید هنوز تولید نشده و خلاصه که نداشتن که به ما برسونن؛ ولی لطف کردن و فایل‌های گرافیکی و عکس‌هاشو برامون فرستادن که اگر خواستیم استفاده کنیم؛ و قبل از اینکه برامون خود بستنی رو بفرستن، خیلی اتفاقی پیداش کردیم. تاجایی که می‌دونم هنوز تو تهران درست حسابی پخش نشده، شهرستانا که جای خود داره.

اول می‌ریم سراغ عسل، دارچین؛ طعمی که به نظر می‌رسه بیشتر از چیلی مورد استقبال واقع شده (حداقل نحوه خرید مغازه‌دارا و همین‌طور میزان بستنی‌های توی یخچالشون که اینو نشون می‌داد). وقتی این بستنی رو می‌خورین، حضور عسل رو به وضوح احساس می‌کنین و یاد خامه عسل صبحونه میفتین حتی، ولی چون سریعا پشت سرش طعم دارچین میاد تو دهنتون، یکم قاطی پاطی می‌شه همه‌چی. یهو یاد شله‌زرد و اینا میفتین، حتی به نظر من این طعم اونقدر زیاده که احساس می‌کنم دارم تو بازار رضای مشهد قدم می‌زنم و هی بوی این ادویه‌فروشا به دماغم می‌خوره! لابلای خوردنتون هم گاهی تیکه‌هایی از یه چیزایی میاد زیر دهنتون که معلوم نیست چیه. یه چیزی مثل موم عسل یا تیکه‌های موز توی شیرموز مثلا؛ شاید به خاطر همینه که خیلی یاد معجون و بستنی معجون میفتم موقع خوردن این. آپدیت: الان توضیحات این بستنی رو دیدم و فهمیدم که توش تیکه‌های میوه‌های خشک داره و انجیر هم جزء اوناس (عنوان دقیق این بستنی اینه: «بستنی پاستوریزه عسلی مخلوط با چربی نباتی با تکه‌های میوه‌های خشک و دارچین». یه چیزی تو مایه‌های اون جک بیمزه‌ی «شمس‌الله میان‌دوآبی زرگنده‌ی زنجانی»). این بستنی رو در مقایسه با بستنی عسلی سان‌مارکو، شاید نشه یه بستنی عسلی خالص دونست، چون طعم دارچینش زیاده و به اندازه بستنی سان‌مارکو، حس یه خامه عسل خنک رو به آدم نمی‌ده اونقدری؛ ولی به عنوان یه طعم باحال و خوشمزه، خیلی خوبه.

مورد بعدی، بستنی چیلی آلبالوئه. بستنی نسبتا جنجال‌برانگیزی که کاله دوباره سراغش رفته. جنجال برانگیز از این جهت که سه چهار سال پیش که کاله همچین بستنی‌ای تولید کرد، به گفته خود مسئولین کاله، تو محافل مرتبط با صنایع غذایی کلی سر و صدا به پا کرده + .  ولی با وجودی که  چند نقطه از شهر رو با بیلبرداش پر کرد، اونقدری با استقبال مواجه نشد به نظر. البته ذکر این نکته حائز اهمیته (چه مودب شدم من امروز) که پخش این بستنی، اون موقع هم کلی داغون بود و ما خودمون کلی گشتیم تا پیداش کردیم ولی اونایی که خورده بودن عمدتا به دو دسته تقسیم می‌شدن: کسایی که با گاز اول، از حداکثر توان جسمیشون برای پرتابش و دورکردنش از خودشون استفاده کرده بودن؛ و کسایی که با این ایده حال کرده بودن و خوششون اومده بود از قصه. الان هم داستان خیلی فرقی نکرده، بازخورد آدم‌ها تو پیج فیس‌بوک هوله‌زون و کاله نشون می‌ده یه سری آدم‌ها اصلا خوششون نمیاد از این ایده و حتی این ایده رو مزخرف می‌دونن. بعضیا هم هنوز دنبال چیلی قیفی قدیم می‌گردن. و اما چیلی آلبالوی فعلی چطوره؟ خیلی تنده! با زدن اولین گاز، تمام دهنتون از طعم چیلی پر می‌شه و بعد از چند ثانیه در اعماق گلوتون تازه به عمق کاری که کردین پی می‌برین از بس که می‌سوزه ولی خیلی پیگیر نیست این سوزش، و زود ول می‌کنه. این طعم فلفل یه ته‌مزه‌ی میوه هم توش داره و موقع خوردنش هم تیکه‌هایی از مربای میوه میاد زیر دندونتون. عنوان کامل این بستنی هم اینه: بستنی پاستوریزه کاکائویی مخلوط با چربی نباتی حاوی شکلات و فلفل و مربای میوه (از تهران مثلا). اگه اهل فلفل هستین و نمی‌خواین کلی فکر کنین که چرا یه بستنی که قاعدتا برای خنک کردنتونه،‌ باید بسوزونتتون، این بستنی رو دوست خواهید داشت. اگه فلفل‌باز نیستین، اصلا سراغش نیاین.

دسته‌بندی: بستنی

طعم حدودی: معجون، عسل، خامه عسل، شکلات، فلفل

قیمت: ۱۵۰۰ تومان برای بسته دو عددی ۶۰ گرمی

ترکیبات:

چیلی آلبالو: شیرخشک بدون چربی، شکر گلوکز مایع، روغن پالم، پودر آب پنیر(این دیگه چیه؟)، پودر کاکائو، شیر بدون چربی، یه مشت تثبیت‌کننده، شکلات تلخ، مربای میوه، مزه فلفلی (مزه فلفلی چیه دیگه؟ مزه می‌فروشن مگه جایی؟ مگه مزه همون چیپس و ماست موسیر و اینا نیست؟ داستان چیه؟)

عسل دارچین: شکر، عسل، گلوکز مایع، تثبیت‌کننده‌ها، چربی نباتی جامد، پودر آب‌پنیر، شیر، دارچین، انجیر

ارزش غذایی: بالایی عسل دارچین، پایینی هم اون‌یکی:

+++++

لازمه که باز تاکید کنیم به رای مثبت دادن به هوله‌زون توجشنواره وب ایران؟

مطمئنین لازم نیست؟ تعارف می‌کنینا

حالا ما باز یه یادآوری می‌کنیم که الان دیگه بخش رای مردمی جشنواره‌س و واقعا ممنون می‌شیم ازتون اگه به ما توی این جشنواره رای بدید.

برای این کار هم کافیه به این لینک برید: +

آدرس ایمیلتون رو وارد کنید، رای مثبت رو انتخاب کنید و دکمه «ثبت رای» رو کلیک کنید.

منتظر بمونید تا ایمیل تایید براتون بیاد(یه ایمیل با عنوان: Iran Web Festival – تایید رای شما).

توی ایمیل یه لینک هست، روش کلیک کنید.

توی صفحه مورد نظر می‌نویسه که رایتون تایید شده. به همین راحتی، به همین خوشمزگی.

ممنون :]