بستنی شایستوت وارنا

قدیما جلوی نمایشگاه کتاب، یه نمایشگاه دیگه برپا بود همیشه، پر از دست‌فروشا. البته هنوزم این رسم برپاست، ولی نه دیگه نمایشگاه اون نمایشگاه سابقه و نه اون چیزی که ازش می‌خوام حرف بزنم. یعنی بستنی یخی‌ها و کیم‌هایی که تو یخدون‌های سفید بودن و تو دست همون دست‌فروشا می‌چرخید و مطمئن بودی که بیشتر از ۹۳/۷٪ موادشو میکروب و آلودگی و مسمومیت و اسهال تشکیل می‌ده 😀 ولی با همه‌ی این‌ها، بخاطر مزه‌ی خوبشون نمی‌شد ازشون گذشت، مخصوصاً اون بستنی یخی شاتوتیا که فکرکنم تنها چیزی که توش نبود شاتوت بود.کلاً هدف یادآوری خاطرات قدیم و نوستال بازی و “شما یادتون نمیاد” و این‌چیزا نبود، که به حمدالله این‌روزا اینقدر تو گودر و کتاب‌چهره(!) و ایمیلا می‌بینیم که من یکی دارم پشیمون می‌شم از زندگی تو اون دوران 😀 هدف یادآوری مزه‌ای بود که من خودم مدتی بود نچشیده بودم تو بستنیا. درسته، بستنی یخی شاتوتی هست، ولی اونایی که من دیدم اکثراً بخش یخیشون، به بخش شاتوتیشون می‌چربه و من خیلی دوست ندارم این موضوع رو.

بستنی یخی شاتوتی وارنا ( که اسمشو “شایستوت” گذاشته، که فک کنم ترکیبی از شاتوت و آیس باشه )  بسته‌بندیش به نظرم یکمی جلفه! همه‌چیش شبیه بستنیای دیگه‌س، جز این بامزه‌بازی‌ای که رو جلدش در آورده:

“وا…! وا نه، وارنا”

ولی توش حکایت دیگه‌ایه. بستنی شاتوتی‌ایه که توش تیکه‌های شاتوت هست و رسماً مزه‌ی شاتوت می‌ده و خیلی ترش یا شیرین نیست. خیلی یخ نیست و دندونو اذیت نمی‌کنه و راحت می‌تونین گازش بزنین. موقع خوردنش یاد نمایشگاه کتاب قدیم و دربند و درکه و ترشی‌فروشی‌های اونجا میفتین. احتمالاً به این دلیل که توش بیشتر شاتوت و این‌چیزاس، تا یخ، زودتر هم آب می‌شه و شایدم به همین دلیله که قیمتش برخلاف چند مدل بستنی یخی دیگه‌ای که اخیراً تست کردم ۳۰۰ تومنه. این بستنی کار شرکت صنایع شیر تهران(شهداد)ئه و به نظر میاد که این وبسایتش باشه؛ که البته این محصول توش نیست و یا من بخاطر طراحی فوق‌العاده‌ی سایتشون، پیداش نکردم 😐

دسته‌بندی: بستنی، بستنی یخی

مزه حدودی: شاتوت

قیمت: ۳۰۰ تومان

ترکیبات: آب، شکر، کنستانتره میوه طبیعی، استابیلایزر (E۴۰۷،E۴۱۲،E۴۶۶)، شربت گلوکز، اسید سیتریک خوراکی.

ارزش غذایی در ۱۰۰ گرم

++++

زغال‌اخته بخورین! اگه مثل من مدت‌هاست که نخوردین، بخورین آقا، بخورین که اشتباه می‌کنین نمی‌خورین! داستان از اونجا شروع شد که بعد مدت‌ها نخوردن زغال‌اخته، یکم خوردم و شیفته‌ش شدم! شیفته‌ی دونه‌های نرم شیرینش، گس‌ها و ترش‌هاشم بد نیستن ولی شیریناش بهترن به نظرم. تا وقتشه و هست، بزنین به بدن، حیفه به خدا 😀

هرجوری حساب کنین از پفک و چیپس و این‌جور چیزا یه سر و گردن بالاتره 😀 طبیعیه و کلی خاصیت داره. واسه دیدن خاصیت‌هاش می‌تونین اینجا رو ببینین. حالا که تبیان رو دیدم جا داره از این سایت دزد تشکر کنم بالاخره منبع یه چیزی که گذاشته رو نوشته و نیومده مثل مشاوره‌های فوق تخصصیش مثل این و این بعد از نوشتن متن، یادش بره منبعی هم داشته این نوشته‌ها.

از بادبادک هم ممنون بابت عکس خوب زغال‌اخته‌ش.