پفک نمکی مینو

Minoo

دور از انصافه که جایی حرف از هله‌هوله زده بشه و یادی از این هله‌هوله‌ی قدیمی نشه. هله‌هوله‌ای که احتمالاً خیلیامون باهاش خاطره داریم، که البته نه بخاطر خاطره‌ش، که بخاطر مزه‌ی دوست‌داشتنیشه که اینجا دارم اسمشو میارم. پفکی که هیچ‌وقت اسنک(!) نشد و همیشه پفک باقی‌ موند. کلی رقیب طلایی و نقره‌ای واسش پیدا شد ولی نه مزه‌ش خیلی عوض شد و نه بسته‌بندیش و خود من به شخصه همیشه پفکو به اونا ترجیح دادم. مدتی غیب شده بود و تو مغازه‌ها پیدا نمی‌شد و من یکی که دیگه فک می‌کردم عمراً نمی‌بینمش تا این‌که اخیراً دیدم داره زیاد می‌شه. البته فقط بسته‌بندی بزرگش. فک نکنم دیگه اون کوچیکاش تولید شه. مزه‌ش خیلی شور نیست ولی تشنه می‌کنه آدمو، سعی کنین تازه‌شو گیر بیارین تا تردیش بهتون حال بده.بعد از گذشت این سال‌ها،  به دندونا می‌چسبه هنوز(!) و تمام هیکلتون پر از خرده پفک می‌شه تا تمومش کنین. سعی نکنین نوک انگشتای پفکیتونو با تفتون خوشگل کنین، بمالینش به شلوارتون بهتره، تا این‌که خیس شه 😀 از جمله هنرنمایی‌هایی که با پفک می‌شه کرد اینه که سر و تهشو بخورین و با تف تیکه‌هاشو بهم بچسبونین تا یه پفک گنده‌تر به دست بیارین 😀

وبسایت مینو هم اطلاعاتی داده راجع بهش که شاید به دردتون بخوره.

دسته‌بندی: اسنک، اسنک پنیری

مزه‌حدودی: پنیر، ذرت

قیمت: ۶۰۰ تومان

ترکیبات: بلغور ذرت، روغن گیاهی، پودر پنیر، شیر‌خشک، نمک تصفیه شده، اسید سیتریک، لسیتین سویا (ای۳۲۲)، رنگ مجاز سان ست یلو(ای۱۱۰)

ارزش تغذیه‌ای در ۱۰۰ گرم:

انرژی ۵۳۰ کیلوکالری
کربوهیدرات ۵۷ گرم
پروتئین ۶/۹ گرم
چربی ۳۰/۵ گرم
نمک ۱/۵ گرم

++++

این‌دفعه می‌خوام یه بازی بهتون معرفی کنم. که خیلی بازی جدیدی نیست ولی فوق‌العاده‌س! بازی‌ای که فضاش، کاراکتراش، موسیقیش و خلاصه همه چیزش دوست‌داشتنیه. بخاطر سبک بازی و معماهاش، تا حدود زیادی یادآور Neverhoodئه. یه جاهاییش تو دید اول هیچ‌چیز و هیچ راه‌حلی واسه رد کردن مرحله پیدا نمی‌کنین ولی وقتی پیدا شد، یه لبخند گنده صورتتونو می‌پوشونه. این بازی هم نسخه‌ی PC‌داره و هم MAC. می‌تونین تو یوتیوب تیکه‌هایی از بازی رو ببینین تا با فضاش آشنا شین. این وبسایت رسمیشه که توش می‌تونین مجانی یکمیشو بازی کنین. اینم لینک ویکی‌پدیاش. نمی‌دونم دیسکش واسه فروش گیر میاد یا نه، ولی می‌دونم که بگردین، واسه دانلود هست. فک کنم حدود ۶۰۰ مگه.

20 دیدگاه دربارهٔ «پفک نمکی مینو»

  1. من که خیلی وقته ندیدمش ؛ خوراک اصلی اردوی بچگیها :دی ده تا ردیف میکردیم تو کوله و برو که رفتی
    دقیقا من هم به خاطر این ازش خوشم میاد که تغییری تو چیزیش نداده / البته مزشو که خیلی وقته تست نکردم دوباره (اشی مشی های این فرمی هم تقریبا همین مزه رو میدن)
    اون سر و تهشو خوردن و یه پفک بزرگتر رو خوب اومدی :دی مسابقه هم میذاشتیم خیلی وقتها سرش :دی
    /
    بازی رو ! چقدر سر همین تو بیمس و غیره جات کل کل کردیم اوایل :دی
    به نظر من نور هود یه چیز دیگه بود
    چاکس

    1. الان که زیاد شده بابا.
      نه، هیچی، این نشد، این همیشه یه چیز دیگه بود. آستان مقدسشو با اشی‌مشی مقایسه نکن 😀
      /
      آره نورهود واقعاً فرق داشت ولی بازم چیز خوبیه این.
      مخلص

  2. من عاشق تبلیغش تو تلویزیون بودم که می گفت: “منم که بچه بودم مینو رو می شناختم” :)))
    ماشینریوم هم بازی خیلی جالبیه،مدتی پیش وسطاش مخم نکشید ولش کردم ولی چند روز پیش دوباره نشستم و تمومش کردم،خیلی حال داد،البته منم موافقم که نورهود یه چیز دیگه بود،خیلی بامزه تر و فانتزی تر بود.

  3. اون موقعی که کوچولوهاش 10 ، 15 تومن بود یادتونه؟ من کلی میخریدم :))
    کلی هم باهاش خاطره دارم …
    هنوزم به پفکهای دیگه (بسته بو اینکه شرایطِ خوردنشو داشته باشم) ترجیح میدم چون مزش و شوریش خاصّه
    اون بازی جالب هم خوراکم بوداااا سر و تهِ پفک رو خیس کنی با تف :)) یه پفک گنده بسازی..
    یاد بچگیا بخیر…

  4. این دفعه دیگه درست کامنت میذارم :دی
    یادمه در دورانه کودکی سعی میکردم با تف مالی کردن سر و ته پفک نمکیه شکلهای مارپیچی بسازم :دی مثل ~~~
    حتی اسم خودم رو هم مینوشتم! هاهاها :دی
    بازیه باحالیه (((: ایول…. مرسی :دی

    اون ظرفه که پفکاتو ریختی توش منو یاد ظرفای هواپیما میندازه :دی

    1. سلام
      من یکی از مدیران بازاریابی شرکت مینو هستم و به صورت کاملا تصادفی ÷یغامهای شمارو دیدم و دوست دارم بهتون جواب بدم .
      اول اینکه از حس همه دوستان نسبت به مینو خیلی ممنونم
      در مورد چسبندگی پفک به دندون باید بگم که میتونه 2 تا علت داشته باشه:1- به نوع طبخ و ماشین آلات 2- به علت رنگ مصنوعی خوراکی
      در حال حاض پفکهای مین با رنگ طبیعی تولید میشوند و این مورد کمتر شده است
      با تشکر از شما

  5. پفکی که هنوز بعد کلی سال طعم نوستالژیکش منو یاد بچگیم میندازه و شده معیار مزه پفک برام! هر پفکی رو که میخورم میگم نه مینو یه چی دیگه بود. بعد 23 سال سن هنوز وقتی بابام میره فروشگاه برا خرید، دوتا از این بسته بزرگاش رو برا منو خواهرم که دو سال ازم کوچیکتره میخره!! حالا بماند که خود بابام و البته مامانم پایه خوردن این پفک نوستالژیک هستن.
    وب جالبی داری. ادامه بده و موفق باشی.

  6. این تیکه که پیرزنه با شک به شوهرش میگه مینو کیه؟!اون خیلی باحال بود الان طعم چی توز موتوری رو ترجیح میدم

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالای صفحه بردن