نبرد فالوده‌های چوبی

این روزا، با استقبال زیادی که از بستنی فالوده‌ای شده، شرکت‌های مختلفی برای عقب نیفتادن از این قافله، دارن تولید می‌کنن این بستنی رو. اگه اشتباه نکنم اول میهن شروع به این‌کار کرده بود و بعد از مدتی بقیه هم سر و کله‌شون پیدا شد. بستنی فالوده‌ای‌هایی که موجوده الان تو بازار اینان:

میهن معمولی، میهن موشکی، شانی ( تولید شده به سفارش میهن در کارخونه روز )، دایتی و پاک

من می‌خوام اینا رو از لحاظ ظاهر، اندازه، مقدار لیمو، فالوده، گلاب، شیرینی وتردی یه مقایسه‌ای با هم بکنم و سعی می‌کنم انصافو رعایت کنم 😀 لطفاً توجه کنین که در نهایت چون بستنی‌ها خیلی شبیه همه‌ن، ممکنه تفاوت‌ها خیلی ملموس نباشه.

قیاف:

این بخش چون یکم سلیقه‌ایه، خیلی مهم نیست، صرفاً خواستم نظرمو تحمیل کرده باشم 😀

بسته‌بندی دایتی، طبق روال معمولش تو بستنیاش، به نظرم از بقیه قشنگ‌تره و جایزه تمشک طلایی برای بدترین بسته‌بندی رو هم می‌دیم به پاک! بعد از دایتی هم موشکی و میهن و یکی مونده‌ به آخر هم شانی.

راجع به ظاهر خود بستنی هم اگر نظرمو خواسته باشین، که بعید می‌دونم خواسته باشین، مقام اولو می‌دم به موشکی و پاک افتخار بردن دومین جایزه‌ تمشک طلایی رو هم به دست میاره، چون بستنیش یکم لجنیه قیافه‌ش. بقیه بستنی‌ها شبیه همه‌ن تقریباً و نمی شه تفکیکشون کرد.

هیکل:

بعد از باز کردن بستنیا، متوجه قامت درشت بستنی موشکی میهن می‌شین. میهن تلاششو برای مقام اول به نتیجه رسوند ولی برای مقام دوم در رقابتی نفسگیر به دایتی باخت و بعد از اون در مقام سوم قرار گرفت. شانی و پاک هم در این دوره به ترتیب در مقام‌های چهارم و پنجم قرار گرفتن.

جوهرلیمو:

خود من به شخصه دوس دارم بستنی فالوده‌ای ترش باشه، به همین دلیل شانی رو انتخاب می‌کنم چون لیموش ملموس‌تره واسم. بعد از اون دایتیه، بعدش میهن‌ها و در آخر پاک.

پالوده:

تو این بخش، مقدار فالوده‌ی بستنی‌ها رو از نظر درشتی و تراکم!(پراکندگی در واحد حجم) بررسی می‌کنم.میهن تو این مورد خوب عمل نکرده خیلی، فالوده‌ها ریزن و تراکمشون کمه، البته تو موشکی این نقیصه جبران شده و فالوده‌ها یکم درشت‌تر و زیادترن. شانی نسبتاً ریزه فالوده‌هاش و تراکمش یه چیزی بین موشکی و میهنه. دایتی و پاک جفتشون فالوده‌هاشون درشته، با این تفاوت که فالوده‌ی دایتی از پاک بیشتره و تقریباً اندازه موشکیه.

گلاب به روتون:

جز این‌که گلاب میهن از همه بیشتره، چیز دیگه‌ای نمی‌شه گفت؛ چون بقیه خیلی نزدیکن.

چو جان شیرین شدی بازار شیرین*:

اینو تقریباً می‌شه برعکس میزان لیمو دونست. پاک شرمنده‌مون کرد و اول شد!بعد از اون میهن‌ها، بعد شانی و در آخر دایتی ( با این‌که لیموی دایتی از شانی کمتر بود ولی شیرینیش بیشتر نبود ).

تردی یا چسبندگی، مسئله این است:

منظور از تردی اینجا اینه که بستنی رو بدون نیاز به نیروی مردمی، ابزاری، یا هر نیروی دیگه‌ای جز دندون بشه از بدنه‌ش جدا کرد و فرو داد. موردی که واسه پاک خیلی صادق نیست. واسه میهن‌ها یکم صادقه، واسه شانی صادقه و واسه دایتی خیلی صادقه.

جمع بندی و خلاصه‌نویسی!

تو جدول زیر یه جمع‌بندی کردم از حرفای بالا. کوچیکترین عدد به معنی بالاترین امتیازه تو هر ستون و جایی هم که نمی‌شده با عدد نشون بدم با حروف نشون دادم.

ر=ریز ، د=درشت، ک=کم، ز=زیاد

خودمانی‌ها:

اینجاش دیگه کاملاً نظر شخصی خودمه. تا قبل از این فک می‌کردم دایتی بستنی‌ایه که هرگز سراغش نخواهم رفت؛ الان می‌بینم لازمه، حداقل تو زمینه‌ی بستنی فالوده‌ای، این عنوانو ببخشم به پاک. تولیدکننده‌ای که دیرتر از همه اومد و بجای این‌که از تجربیات بقیه استفاده کنه، به نظر من گند زد! فالوده‌ایش نه ظاهر خوبی داره نه مزه خوبی. دایتی هم طبق معمول یه طعم خاص توشه که من نمی‌پسندم وگرنه فاکتورهای خوبی واسه دوست‌داشته شدن داره. من تو اینا شانی رو بیشتر پسندیدم فقط حیف که خیلی کم شده و من بعد از جستجوی فراوان، بالاخره گیر آوردم.

*این از این شعر نظامی کش رفته شده.