دراژه شکلاتی بیسکویتی باراکا

باراکا، اسمی که بیشتر از این‌که منو یاد شکلات بندازه، یاد Mortal Kombat میندازه و کاراکتر دوست‌داشتنی «باراکا». کاراکتری که از MK II به این بازی اضافه شد و با اون چهره‌ی پرمهر و دندون‌های جذاب و دست‌های توانمند و تیغ‌های برنده‌ش، دلگرمی خاصی به آدم می‌بخشید. کاراکتری که طی میلیاردها نسخه‌ای که از Mortal Kombat تولید شد هی روز به روز پیشرفت کرد. اینجا می‌تونین اطلاعات زیادی راجع به این عزیز دوست‌داشتنی به دست بیارین + و اگه دوست دارین یه عکس شیک جدید ازش ببینین کلیک کنین + وگرنه به همین چهره‌س نوستالژیکش بسنده کنیم به نظر من بهتره:

اما باراکا منو یاد چیز دیگه‌ای هم میندازه. فیلمی که محصول سال ۱۹۹۲ئه و خیلی قبل‌ترها توی یه مهمونی منو تشویق کرده بودن که ببینمش ولی نشد که بیشتر از چند دقیقه‌ش رو ببینم. و تا امروز یادم نبود که خودم گیرش بیارم و ببینمش. خوب شد این باراکا به یه دردی خورد. چون یادمه کلی تعریف شده بود از این فیلم. فیلمی مستند بدون راوی که طی ۵ سال و تو ۲۵ کشور مختلف (تو ۵ قاره مختلف) تولیدش طول کشیده و اسمش رو از «برکه» عربی یا همون چیزی که ما بهش «برکت» می‌گیم اقتباس کرده.+

خلاصه بهم حق بدین وقتی چند سال پیش برای اولین بار، شکلات‌هایی به این اسم و طراحی عجیب (چی بود اون بشقاب پهن‌ شکلاتی‌ها که روش سه تیکه آجیل می‌ذاشتن؟ +) با بسته‌بندی‌هایی نسبتا شکیل (به نسبت شکلات‌های ایرانی اون زمان) و جدید تو خونه‌ها دیدم تعجب کنم که چرا اسم یه شکلات باید اسم یکی از وحشی‌ترین کاراکترهای یکی از وحشی‌ترین بازی‌های دنیا باشه. حالا با فرض این‌که خیلی Mortal Kombat دوست داشتن، چرا اسمشو نذاشتن Sonya +  یا یه کاراکتر یه ذره لطیف‌تر از Baraka. مثل اینه که بری پشمک تولید کنی اسمشو بذاری  «پشمک حاج ضحاک ماردوش و پسران (اصلی اژدها نشان)» یا چمیدونم «آب نبات چوبی اکوان دیو» یا … . خلاصه اون‌قدری هم چیز مهمی نبود که برم بگردم و به این نتیجه برسم که Baraka معنی داره . الانم اگه احساس می‌کنم که معنی‌ای داره دلیلش این نیست که رفتم تو سایت این شکلات، معنیشو پیدا کردم؛ بلکه همون‌طوری که تو توضیحات فیلم گفتم، تو ویکی‌پدیا خوندم که از برکت مشتق شده این کلمه.

 بعد از این‌که مدت‌ها شکلات‌های باراکا رو تو خونه‌ها و ادارات و… می‌دیدیم، دیدم که باراکا، محصولات کوچیک‌تر و هله‌هوله‌طورتر(کی گفته کلمه ساختن سخته؟) هم ارائه کرده. یکی از این محصولات، دراژه شکلاتی بیسکویتیه (من اگه یاد بگیرم بیسکویت دوتا دونه «ی» داره، نه سه تا، کلی تو زندگیم پیشرفت می‌کنم). یه بسته‌بندی مقوایی مکعب مستطیلی در ابعاد ۱۸۸×۶۵×۲۵ م‌م که طراحیش مثل تمام طراحی بسته‌بندی‌های باراکا یه جوریه که (طبعا به زعم من) نه می‌شه بهش گفت عالی و نه می‌شه گفت بد. انگار یه چیزی واسه عالی بودن کم داره و اون نمی‌دونم چیه. بعد از باز کردن این جعبه، به یه زرورق‌ فویل‌طور می‌رسیم که توش پره از دونه‌های شکلاتی ریزی که اندازه‌شون شاید بشه گفت۱۲×۱۰×۴ میلی‌متره حدودا (البته مکعب نیستن و من درازترین جای هر طرف رو گفتم :D).

این دونه‌ها که بنا به تعریف خود باراکا، دراژه هستن، روشون یه شکلات خوشمزه و توشون یه بیسکویت به موقع‌س! یعنی درست وقتی دارین از خوردن شکلات روش لذت می‌برین به بیسکویت توش می‌رسین و از اون‌جایی که کلش چیز خیلی بزرگی نیست، نه خشکی بیسکویت اذیتتون می‌کنه و نه زیاد یا کم بودن شکلات. شکلاتش تلخ نیست ولی از اون‌ور خیلی شیرین هم نیست و شیرینیش به اندازه‌س؛ طعم خوبی هم داره؛ خیلی مثل شکلات‌های ارزون آشغال نیست. یه طعم و  ته‌مزه‌ی دلنشینی داره. بیسکویتش هم به قدر کافی ترده و اون‌قدر سفت نیست که به درد تیرکمون و نزاع بخوره؛ خمیری هم نیست. همه چیز به اندازه، خوب و خوشمزه‌س. نکته‌ی خیلی خوبی که درباره‌ی این محصول وجود داره اینه که با پرداخت ۱۲۰۰ تومن، یه عالمه شکلات خوشمزه گیرتون میاد چون تعداد زیادی از این دراژه‌ها، توی این بسته‌بندی هست. این دونه‌ها اون‌قدر زیاد هست که باهاشون بازی کنین و طراحی کنین!

اما اگه شمام براتون سواله که دراژه چیه؟ باید بگم که دراژه یا Dragée، از یه کلمه‌ی یونانی و بعدها لاتین (به معنی شیرینی) و فرانسوی (شیرینی با مغز بادام) به دست اومده و به معنی شیرینی‌ایه که سایز کوچیکی داره و پوسته‌ی بیرونیش معمولا رنگی و سخته (مثل چیزهایی که ما از بچگی بهشون اسمارتیز می‌گیم، یا جیلی بیلی‌ها(!) یا M&Ms یا … حتی با این تعریف، قرص‌هایی که روشون روکش شیرین دارن تا تلخی درونشون کم شه هم تو دسته‌بندی دراژه‌ها قرار می‌گیرن). که خوب با این تعریف، شاید این محصول باراکا رو فقط به خاطر اندازه‌ش بشه تو این دسته‌بندی‌ها قرار داد چون نه پوسته‌ی سختی داره و نه رنگاوارنگه. +

واما وبسایت باراکا، یا شاید بهتر باشه بگیم رضوان شکلات (شرکتی که باراکا رو تولید می‌کنه) + . وقتی واردش می‌شین می‌تونین از بین فارسی انگلیسی، عربی و روسی یه زبان رو انتخاب کنین. بعد از انتخاب زبان، و رفتن به صفحه‌ی «محصولات»، کلی طول کشید تا همه محتویات صفحه لود شه و شدیدا سنگین به نظر می‌رسه این صفحه +  . جالبیش اینه که بعد از این‌که همه‌چی لود شد، دیدم که این محصول توی این صفحه وجود نداره! شبیه‌ترین چیزی که بهش وجود داره اینه + که اونم درحال حاضر لود نمی‌شه صفحه‌ش! یکی از چیزهای جالب دیگه‌ی سایتشون فارسی بودن بعضی آدرس‌ها و انگلیسی بودن بعضی دیگه‌شونه.  یه بخش دیگه که دوست داشتم چک کنم و اطلاعات بیشتری راجع به باراکا به دست بیارم (مخصوصا اسمش)، بخش  «درباره شرکت» بود که از پریروز تا حالا چندین بار توش رفتم و سعی کردم اون ۱۰ خط نوشته رو بخونم ولی هی وسطش به خاطر کلمه‌های قلنبه سلنبه‌ش خسته و درمونده شدم و بی‌خیال تا ته خوندنش شدم. ضمن این‌که به نظر می‌رسه توضیحی راجع به اسمشون نداده و این‌که عدداشون هم لاتینه به جای فارسی و این‌که خط آخر به جای «منعطف» نوشته «منطعف» و نیم‌فاصله هم تعطیله و … + . یکی دیگه از دلایل سر زدن من به این صفحه این بود که ببینم شعارشون (The Art of Fine Chocolate) رو جایی به فارسی هم نوشته یا نه (چون رو بسته‌بندیشون که ننوشته بود) که خوب رفتن به این صفحه، منو به نتیجه‌ای نرسوند. حالا این‌قدر هم بد نگم. سایتشون به نسبت سایت‌های تولیدکننده‌های خوراکی ایرانی، نسبتا خوبه. سوتی زیاد نداره، تر و تمیزه و کار باهاش عذاب نیست اون‌قدری. حتی این خوبی رو هم داره که می‌شه سفارش آنلاین داد توش (که ثبت‌نام می‌خواست و من حوصله ثبت‌نام نداشتم تستش کنم) + و مثلا تو بخش ارتباط با ما، می‌تونین محل شرکت رو روی نقشه‌های گوگل ببینین +

دسته‌بندی: شکلات، بیسکویت، شکلات بیسکویتی

طعم حدودی: شکلات، بیسکویت(می‌دونم بیسکویت طعم نیست زیاد :D)

قیمت: ۱۲۰۰ تومان برای بسته‌ی ۱۰۰ گرمی

ترکیبات:

+++++

احتمالا به زودی در هوله‌زون:

البته اگه زرشکشو پیدا کنیم(بستنی کاله دو سه روز پیش تو پیج فیس‌بوکش اعلام کرده که به زودی پخش می‌شه). اگه نکنیم یه حرکت دیگه در همین راستا می‌زنیم 🙂